Lissone, Piazza Libertà, una poesia
Riproponiamo una poesia in dialetto lissonese, anche se la piazza è stata rinnovata, in base ad un progetto più votato dai lissonesi, durante la precedente Amministrazione.
LA PIAZZA NOEUVA
Ma dumandi sa gh’è vegnü in ment
da met lì tut quel ciment
da fa una piazza grisa, senza culur.
Ma sa po’ dì nient, l’ha fada un gran prufessur
ch’al s’è ispira’ de chi e de là,
al dis lu, di püsè bei città.
Ma mi c’ho fa scola tanti ann
so begn che anca cupia’ l’è un’arte che minga tucc g’han.
G’han strapaa ul coeur a la piazza, la sua funtana
(sa l’era fa’ da mal, pôra nana!)
e han mettuu al so post di funtanett
che sbilzen su senz’alegria, cumè a dervì un rubinett.
E i pilastritt?-“Prego, i dissuasur”
Disan con sussiego i noster aministradur.
Bè, qui rop lì, ciamei cuma vurì,
paran mettuu lì aposta par fa’ burlà giù la gent
o par fa dagn ai machin ca ciapan dent.
Ma i machin duvevan minga passa’ pü ?
Inscì ma par ch’eran prima prumettü……
Ma la beffa püsè bêla, propi un bel disastar,
L’è la grande infilada di pilastar
Cun scrivü sü “VITRUM”, da sicür per distrazion,
perché al san tucc da duè la vegn la gran fama da Lisôn:
l’è la città da la mubilia e di legnamee,
cun buna pas di so quatar vedriee!